Sérénade
Sonata, cz.IV. Allegro assai
"Orfeusz i Eurydyka"
"Raymond"
Grand Duo Polonais
"Wesele Figara"
Tango
Phryne
Irena Regina Wieniawska vel Poldowski
Sonata
Largo
Phryne
Tango
Berceuse de l'enfant mourant
Art Chamber Duo
Julita Przybylska - Nowak - fortepian
Jarosław Pietrzak - skrzypce
Grantor
"Córka Henryka Wieniawskiego, uczennica Vincenta d’Indy’ego w Paryżu to jeszcze jedna niesłusznie zapomniana kompozytorka związana z kulturą polską. W drugiej dekadzie XX wieku popularność zdobyły jej pieśni. Kołysankę dla umierającego dziecka zadedykowała Pawłowi Kochańskiemu, a Tango miał w repertuarze Jasha Heifetz. Na świetnej płycie znalazły się jeszcze Phryne, Largo i Sonata d-moll. Styl tej ambitnej harmonicznie, bogatej brzmieniowo, oryginalnej artykulacyjnie muzyki rozciąga się gdzieś między Ravelem a Szymanowskim. Skrzypkowie (i pianiści), do dzieła!"
Piotr Matwiejczuk
Ruch Muzyczny
Nowości płytowe - luty 2021
Joseph Achron
Scher op. 42
Aleksander Tansman
Romans
Joseph Szulc
Berceuse op. 4
Joseph Achron
Hebrew Lullaby op. 35 nr 2
Art Chamber Duo
Julita Przybylska - Nowak - fortepian
Studio Grantor Jarosław Pietrzak - skrzypce
Joseph Szulc
Sonate en la mineur op. 61
Berceuse op. 4
Mélodie orientale
Sérénade
Julita Przybylska - Nowak - fortepian
Jarosław Pietrzak - skrzypce DUX
Joseph ( Józef Zygmunt ) SZULC ( 1875 – 1956 ) urodził się w Warszawie w rodzinie żydowskiej o bogatych tradycjach muzycznych. Ojciec Józefa – Henryk Szulc ( 1836 – 1903 ) był skrzypkiem, dyrygentem i kompozytorem muzyki tanecznej oraz długoletnim członkiem orkiestry Teatru Wielkiego w Warszawie. Józef Szulc studiował w Instytucie Muzycznym w Warszawie grę na fortepianie oraz kompozycję pod kierunkiem Zygmunta Noskowskiego. Studia pianistyczne kontynuował w Berlinie u Maurycego Moszkowskiego, gdzie wkrótce dał się poznać jako pianista – wirtuoz i znakomity akompaniator. Od roku 1899 przebywał w Paryżu, studiując kompozycję u profesora Jules’a Massenet, wykształcenie pianistyczne uzupełniając pod kierunkiem Ignacego Jana Paderewskiego. Studiował także dyrygenturę. W roku 1903 objął stanowisko dyrygenta w Théâtre de la Monnaie w Brukseli. Główną dziedziną twórczości Józefa Szulca była operetka. Tworzył również wiele utworów fortepianowych, kameralnych oraz pieśni z towarzyszeniem fortepianu. Zmarł w Paryżu w roku 1956.
Michał Bergson & Karol Kątski
Grand Duo dramatique na motywach z opery "Wesele Figara"
Edward Wolff & Henri Vieuxtemps
Duo concertant na motywach z opery "Don Giovanni"
Józef Wieniawski op.5 & Henryk Wieniawski op.8
Grand Duo Polonais
Art Chamber Duo
Julita Przybylska - Nowak - fortepian
Jarosław Pietrzak - skrzypce
Grantor
Edward Wolff & Henri Vieuxtemps
Duo brillant na motywach z opery „Orfeusz i Eurydyka"
Duo brillant na motywach z opery „Wesele Figara"
Henri Vieuxtemps
Scène et Romance z opery "Halka"
Edward Wolff & Henri Vieuxtemps
Duo brillant na motywach z opery „Raymond”
Art Chamber Duo
Julita Przybylska - Nowak - fortepian
Jarosław Pietrzak - skrzypce
RecArt
"Biorąc do ręki płytę z XIX-wieczną muzyką polską na skrzypce i fortepian, wielu melomanów zapewne nie podejrzewa w jak rozległe i interesujące rejony może ona słuchacza zaprowadzić. O ile bowiem nazwiska takie jak Henryk i Józef Wieniawscy czy Henri Vieuxtemps w nagraniach i programach koncertowych pojawiają się stosunkowo często, to już nieco szczęścia lub poszukiwań wymaga spotkanie z twórczością Michała Bergsona, Karola Kątskiego, Edwarda Wolffa. A przecież w bogatym obrazie życia muzycznego romantycznej Europy to postaci znane i uznane. Ich ślady odnajdziemy we Włoszech, Szwajcarii, Niemczech, Rosji, Anglii, Francji – tu oczywiście w Paryżu, który skupia wielkich twórców i generuje szereg ważnych artystycznych prądów kilku dekad XIX w. Po 1830 r. m.in. na fali Wielkiej Emigracji pojawia się w Paryżu spore grono polskich twórców. Szybko zdobywają powszechne uznanie, niektórzy zaliczani są wręcz do najwybitniejszych wirtuozów tamtego czasu. Wśród pianistów taką opinią cieszył się Edward Wolff zarówno jako wykonawca, jak i kompozytor."
Elżbieta Stępnik
"Niniejsza płyta zawiera pierwsze nagrania parafraz operowych z początku drugiej połowy XIX wieku, pochodzących ze świata salonów i wirtuozerii. Jeden utwór Vieuxtemps skomponował sam, trzy pozostałe powstały wspólnie z pianistą Edwardem Wolffem. Zrobili to z myślą o wspólnych występach. Wolff, siostrzeniec braci Wieniawskich, był cenionym pianistą. W 1868 roku obaj odbyli tournée koncertowe po Francji, dla którego skomponowali te utwory.
Wykonawcy dobrze czują się w tym zadaniu, a w ich wykonaniach widać dobre wyczucie efektu wirtuozowskiego, co jest możliwe dzięki nienagannej technice. Dla każdego, kto lubi tego typu muzykę, to wydawnictwo będzie satysfakcjonujące."
www.pizzicato.lu
